Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δέντρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δέντρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Quercus macedonica (trojana)



Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Fagales
Οικογένεια: Fagaceae
Γένος: Quercus
Είδος: Quercus macedonica  (trojana)













 
Το Quercus macedonica ή Quercus trojana είναι ένα ακόμα είδος δρυός της οικογένειας Fagaceae που μπορεί κανείς να συναντήσει στο Πολύδροσο. 

Στην περιοχή μας είναι γνωστό ως κρίπ'νας. Είναι δέντρο μέτριου μεγέθους (10 – 20 μέτρα), και μπορούμε να το βρούμε σε υψόμετρα έως 1.500 μέτρα.
Νοέμβριος

 Συναντάται κυρίως στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στη Νοτιοδυτική Ασία.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Τσεροβελανιδιά


Άνθος
Πολλά από τα είδη του γένους Quercus (δρύες) παρουσιάζουν έντονη τάση για υβριδισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τσεροβελανιδιά της φωτογραφίας (Quercus cerris και Quercus robur)
 

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Quercus coccifera (πουρνάρι)



Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons 
Τάξη: Fagales
Οικογένεια: Fagaceae
Γένος: Quercus
Είδος: Quercus coccifera







  Άλλα ονόματα: Πουρνάρι, πρίνος, Kermes Oak, Garric, Kermestammi, Chêne Kermès, coscoja, Kırmız meşesi.


Το πουρνάρι ή Δρυς η κοκκοφόρος (Quercus coccifera) είναι ένα από τα πιο γνωστά δέντρα στη Μεσόγειο. Είναι αειθαλές δέντρο και ανήκει στην οικογένεια Fagaceae (Δρύες). Συνήθως είναι θάμνος έως 2 μέτρα ύψος, μπορεί όμως να ξεπεράσει τα 10 μέτρα. Στην περιοχής μας, λόγω της ελαττωμένης βόσκησης, τα πουρνάρια είναι μέτριου μεγέθους δέντρα
(10-15 μέτρα) σχηματίζοντας σε πολλές περιπτώσεις όμορφα δάση. Ένα από τα μεγαλύτερα πουρνάρια της περιοχής έχει περίμετρο 3,30 μέτρα και 12 με 15 μέτρα ύψος.

Quercus coccifera (πουρνάρι)
Το πουρνάρι έχει σκούρα πράσινα, δερματώδη και αγκαθωτά φύλλα. Είναι μόνοικο είδος, και ανθίζει Απρίλιο με Μάιο. Τα αρσενικά άνθη εμφανίζονται στην άκρη των φύλλων σε ίουλους, ενώ τα θηλυκά στις μασχάλες τω φύλλων.

Το Quercus coccifera ( Δρυς η κοκκοφόρος), οφείλει το όνομα του στους κόκκινους κόκκους (πρινοκόκκι) που εμφανίζονται στα φύλλα του δέντρου.
Οι κόκκοι αυτοί προέρχονται από κάποια είδη του γένους Kermes (έντομα) τα θηλυκά των οποίων εκκρίνουν την ουσία αυτή.
Από το πρινοκόκκι, με ειδική επεξεργασία, παράγεται το κρεμεζί ή κιρμιζί, χρωστική που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων, σε χρώματα ζωγραφικής και για βαφή ρούχων.
 
Αρσενικά άνθη
 
Το πουρνάρι είναι χαρακτηριστικό είδος της Μεσογείου, και μοιάζει με το συγγενικό του Quercus calliprinos.
Όπως τα περισσότερα είδη δρυός, ( Quercus), έτσι και το πουρνάρι, διασταυρώνεται με κάποια συγγενικά του είδη, όπως το Quercus ilex (αριάς).
Είναι πολύ ανθεκτικό είδος και μπορεί να αναπτυχθεί στα πιο δύσκολα εδάφη
και σε πολύ υψηλές αλλά και χαμηλές θερμοκρασίες.
Προστατεύει με τις βαθιές του ρίζες τα εδάφη από τη διάβρωση και αποτελεί καταφύγιο για πολλά ζώα και πουλιά, και ο καρπός του είναι πολύτιμη τροφή για αυτά.
Ο καρπός και ο κορμός του περιέχουν τανίνες, και έχουν χρησιμοποιηθεί για διάφορες κατά καιρούς χρήσεις.

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Cornus mas L. (Κρανιά)


 Άνθος

Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Cornales
Οικογένεια: Cornaceae
Γένος: Cornus
Είδος: Cornus mas L.





 

Άλλα ονόματα: European Cornel, Cornelian cherry, Punamarjakanukka, Cornouiller mâle, Kornelkirsche, Corniolo maschio, кизил мужской.


Η Κρανιά (Cornus mas L.) είναι μέτριου αναστήματος φυλλοβόλο δέντρο, (5-12μ), το οποίο ανήκει στην οικογένεια Cornaceae.
Το συναντάμε στην Κεντρική και Νότια Ευρώπη και στη Νοτιοδυτική Ασία. Στην Ελλάδα είναι πιο διαδεδομένο στα κεντρικά και βόρεια τμήματα της χώρας.
Ανθίζει τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου και οι καρποί του ωριμάζουν Σεπτέμβριο με Οκτώβριο.
Καρπός και φύλλα
Είναι πολύ γνωστό δέντρο από την αρχαιότητα, κυρίως για το πολύ σκληρό ξύλο του. 
Με αυτό κατασκεύαζαν δόρατα, ακόντια και τόξα και σύμφωνα με τον Παυσανία με το ξύλο κρανιάς φτιάχτηκε ο Δούρειος Ίππος. Στην περιοχή μας το ξύλο της κρανιάς όπως και της ζιλενιάς ( Phillyrea latifolia) τα χρησιμοποιούσαν οι βοσκοί για την κατασκευή ποιμενικών ράβδων.
Τα κράνα (οι καρποί της κρανιάς) έχουν πολλές ευεργετικές για τον οργανισμό ιδιότητες, κυρίως αντιοξειδωτικές. Είναι πλούσια σε πολυφαινόλες, ανθοκυανίνες και βιταμίνες. Στο παρελθόν τα κράνα έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του διαβήτη.
Από τον καρπό της στην περιοχή μας φτιάχνονται λικέρ και μαρμελάδες.
Τελευταία, η καλλιέργεια της κρανιάς έχει μεγάλη ανάπτυξη για τον πολύτιμο καρπό της και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιείται και σαν καλλωπιστικό δέντρο.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Phillyrea latifolia


Καρπός

Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons 
Τάξη: Lamiales
Οικογένεια: Oleaceae
Γένος: Phillyrea
Είδος: Phillyrea latifolia





 


Άλλα ονόματα: Ζιλενιά, Φυλλίκι, Green Olive Tree, Leveäpiipensas, Filaria à larges feuilles, Aderno-de-folhas-largas, Филлирея.


Άνθος
 
Το είδος Phillyrea latifolia ανήκει στην οικογένεια Oleaceae. Στην οικογένεια αυτή ανήκουν η ελιά, το λιγούστρο, ο φράξος και άλλα. Στην Ήπειρο είναι γνωστο ως ζιλενιά και στην υπολόιπη Ελλάδα είναι γνωστό ως φυλλίκι.
Είναι αειθαλής θάμνος στη Νότια Ελλάδα, και δέντρο στην Κεντρική και Βόρεια, που μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει σε μερικές περιπτώσεις τα δέκα μέτρα.
Κορμός
 
Ανθίζει Μάρτιο με Απρίλιο, και οι καρποί ωριμάζουν τον Σεπτέμβριο.
Τα άνθη του είναι λευκά και οι καρποί του έχουν μαύρο-μπλε χρώμα.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Sambucus nigra L.



Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Dipsacales
Οικογένεια: Adoxaceae
Γένος: Sambucus
Είδος: Sambucus nigra L.



Άλλα ονόματα: Σαμπούκος, κουφοξυλιά,φροξυλιά, ζντόκος, European black elderberry, black elderberry, elder, Saüc negre, mustaselja, Sureau noir, Schwarzer Holunder, Бузина чёрная, saúco.

Ο Σαμπούκος (Sambucus nigra L.) παλιότερα ανήκε στην οικογένεια Caprifoliaceae, ύστερα όμως από νέες έρευνες το γένος Sambucus ανήκει στην οικογένεια Adoxaceae, που περιλαμβάνει πέντε γένη και πάνω από εκατόν πενήντα είδη.
Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο ύψους έως έξι μέτρων. Τα άνθη του είναι ερμαφρόδιτα με λευκό προς το κρεμ χρώμα.


 
Στην Θεσπρωτία είναι γνωστό ως ζντόκος, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι πιο γνωστό ως κουφοξυλιά ή σαμπούκος.
Είναι πολύ γνωστό φαρμακευτικό φυτό από τα αρχαία χρόνια.
Περιέχει λινολενικό οξύ, παλμιτικό οξύ, τριτερπένια, φυτικές χρωστικές, βιταμίνη C, τανίνες, σάκχαρα, λιπαρά οξέα, χρωστικές, λίπη και πολλά άλλα.
Παραδοσιακά, στην περιοχή μας από τον φλοιό του σαμπούκου παρασκεύαζαν μια κηραλοιφή, την επονομαζόμενη ζντοκαλοιφή, η οποία χρησιμοποιόταν για την αντιμετώπιση των χιονιστρών, των εγκαυμάτων και διαφόρων τραυμάτων.


 
Τα λουλούδια του έχουν εφιδρωτική, διουρητική και αποχρεμπτική δράση, ενώ το εκχύλισμά τους χρησιμοποιείται για οφθαλμικές πλύσεις. Έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας και σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας και πονόλαιμου.
Η ρίζα του ήταν γνωστή στο παρελθόν ως εμετικό και καθαρτικό.
Ο καρπός του σαμπούκου προσθέτει γεύση και χρώμα σε πολλά διαφορετικά φαγητά. Χρησιμοποιείται για την παρασκευή κρασιού και λικέρ και για να δώσουν με αυτόν γεύση και χρώμα σε κρασιά.
Τέλος, ο σαμπούκος είναι πολύ γνωστός για τη χρήση του στη θεραπεία του άσθματος.

Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Sorbus domestica L. (Σορβιά)


Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Sorbus
Είδος: Sorbus domestica L.








Άλλα ονόματα: Σορβιά, Service-tree, Oskoruša, Oskoruša, Vaelimeren pihlaja, Sorbier domestique, Speierling, Sorbo comune. rjabina domašnaja, рябина домашная,


Άλλο ένα είδος του γένους Sorbus και της οικογένειας Rosaceaeο είδος αυτό σε πολλές χώρες της Ευρώπης αλλά και στη χώρα μας, χαρακτηρίζεται ως σπάνιο.
Όπως και το Sorbus torminalis, το Sorbus domestica το συναντάμε σε μικρούς πληθυσμούς στο Πολύδροσο, σε μία και μοναδική θέση και σε πολύ κοντινή απόσταση το ένα είδος από το άλλο. Η ύπαρξη τοπωνυμίου με το όνομα Σορβιά, (σε άλλη θέση από το σημείο που το συναντάμε τώρα), δείχνει ότι κάποτε ήταν πιο εξαπλωμένο.
Δυστυχώς η ύπαρξη ζώων παραγωγής στην περιοχή εμποδίζει την εξάπλωσή του.


Είναι μακρόβιο δέντρο, ζει 300 με 400 χρόνια και έχει καταγραφεί η ύπαρξη ενός ατόμου 450 ετών στην Τσεχία.

Είναι φυλλοβόλο, με ύψος που μπορεί να ξεπεράσει τα είκοσι μέτρα.
Τα άνθη του έχουν πέντε λευκά πέταλα και πολυάριθμους στήμονες, και ο καρπός του έχει πρασινοκαφέ χρώμα.
Χρησιμοποιείται σαν καλλωπιστικό , και από τον καρπό του σε κάποιες χώρες παρασκευάζεται ένα είδος μηλίτη.

Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

Sorbus torminalis (L.) Crantz



Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Sorbus
Είδος: S. torminalis (L.) Crantz.






Άλλα ονόματα: Σορβιά, σουρβιά, Checkertree, wild servicetree, Etelänpihlaja, Sorbier alisier, Elsbeerbaum , sorbo torminale, rjabina glogovina.

Torminalis: Καλό για κολικούς (wikipedia)
Sorbus: Από το λατινικό sorbeo (ρουφάω)

 
Η Σορβιά, (Sorbus torminalis), όπως είναι πιο γνωστή στην Ελλάδα, είναι ένα αειθαλές δέντρο της οικογένειας Rosaceae (τριανταφυλλιά, αχλαδιά, κ.ά.).
Στην Ελλάδα το συναντάμε σε λίγες περιοχές, κυρίως στην Ήπειρο, τη Μακεδονία και τη Θράκη. Στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι πιο διαδεδομένο, ειδικά στη Βόρεια και Δυτική Ευρώπη.
Στο Πολύδροσο Θεσπρωτίας έχουν βρεθεί πολύ λίγα άτομα σε μια μόνο περιοχή, ενώ η ύπαρξη τοπωνυμίου με το όνομα Σορβιά φανερώνει ότι κάποτε ήταν πιο διαδεδομένο.
Έχει ύψος 10-25 μέτρα. Τα άνθη της έχουν πέντε λευκά πέταλα και είναι ερμαφρόδιτα. Τα φύλλα της έχουν πέντε έως εννιά λοβούς, και οι καρποί της έχουν ωοειδές σχήμα και καφεκόκκινο χρώμα.
Παραδοσιακά χρησιμοποιούταν για τη θεραπεία των κολικών, καθώς και για να δίνει άρωμα σε κάποιες μπύρες.
Σύμφωνα με το pfaf.org, οι καρποί του πιθανώς να περιέχουν υδροκυάνιο, (όπως και τα πικραμύγδαλα), το οποίο σε μικρές ποσότητες διεγείρει την αναπνοή και βελτιώνει την πέψη. Σε μεγαλύτερες ποσότητες όμως μπορεί να προκαλέσει και τον θάνατο.

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Crataegus monogyna JACQ.


Άνθη και φύλλα

Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Crategus
Είδος: C. monogyna










 
Άλλα ονόματα: Κράταιγος, Τρικοκκιά, Μουρτζιά, Μπουρμπουτζελιά,Τσιατσιά, hawthorn, Arç blanc, Tylppöorapihlaja, Aubépine à un style, Eingriffliger Weissdorn, Espino majuelo.


Crataegus: Από την ελληνική λέξη κράτος.
Monogyna: Με ένα στύλο.

 
Ο Crataegus monogyna (κράταιγος ο μονογύνος), είναι ένα πολύ ενδιαφέρον αγκαθωτό, φυλλοβόλο δέντρο της οικογένειας Rosaceae.
 Στην ίδια οικογένεια ανήκουν πολύ γνωστά είδη, όπως η φράουλα, η αμυγδαλιά, η κυδωνιά, η αχλαδιά, η τριανταφυλλιά και πολλά άλλα.
Στην περιοχή μας το ξέρουμε ως Μουρτζιά και είναι ένα μικρό δέντρο, το ύψος του οποίου κυμαίνεται από 5 έως 10 μέτρα.
Ανθίζει συνήθως τον Απρίλιο με Μάιο, με άφθονα λευκά άνθη, δίνοντάς μας ένα πολύ όμορφο θέαμα την περίοδο αυτή.
 
Φλοιός
Τα άνθη του έχουν πέντε πέταλα, πολυάριθμους πολύχρωμους στήμονες και έναν στύλο, όπως δηλώνει και το όνομά του ( monogyna).
Στο ίδιο δέντρο βρίσκουμε αρσενικά και θηλυκά άνθη, και η γονιμοποίησή του γίνεται με έντομα.
Τα φύλλα του έχουν 3-5 λοβούς και είναι γυαλιστερά με σκούρο πράσινο χρώμα.
Καρποφορεί τον Σεπτέμβριο, δίνοντας μικρούς στρογγυλούς κόκκινους καρπούς. Οι καρποί αυτοί αποτελούν καλή τροφή για διάφορα είδη πουλιών, που διασπείρουν έτσι τους σπόρους του δέντρου σε μεγάλες αποστάσεις, μέσω τον κοπράνων τους.
Είναι δέντρο που ζει πολλά χρόνια, μπορεί να φθάσει και να ξεπεράσει τα 200 χρόνια.
Καρπός
Τα είδη του γένους Crataegus είναι πολύ γνωστά για τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες από τα αρχαία χρόνια.
Είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα, κυρίως για τις καρδιοτονωτικές του ιδιότητες.
Βελτιώνει τη ροή του αίματος ενισχύοντας την καρδιά, παράλληλα
ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση, ανεβάζοντας τη χαμηλή και κατεβάζοντας την υψηλή πίεση.
Είναι χρήσιμο για περιπτώσεις ταχυκαρδίας και αρυθμίας.
Έχει αντιοξειδωτικές, αντιπυρετικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητες, και θεωρείται ότι μειώνει την ποσότητα της χοληστερόλης.
Περιέχει βιοφλαβονοειδή, βιταμίνη C, τανίνες, σαπωνίνες και πολλά άλλα.
Χρήσιμα μέρη είναι κυρίως τα άνθη και οι καρποί του, αλλά και η φλούδα του σαν αντιπυρετικό.
Το ξύλο του είναι σκληρό και χρησιμοποιείται στην ξυλογλυπτική.
Το βρίσκουμε και σαν καλλωπιστικό είδος σε φράχτες και άκρες κήπων.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Fraxinus ornus L. (Φράξος)

Fraxinus ornus L. (Φράξος)

Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Lamiales
Οικογένεια: Oleaceae
Γένος: Fraxinus
Είδος: F. ornus







Άλλα ονόματα: Φράξος, Φράξινος, manna ash, Freixe de flor, Mannasaarni, Orne, Frêne à fleurs, Orne d'Europe, Manna-Esche, orno, Fresno de flor, mannaas.


 
Το Fraxinus ornus ή, όπως είναι πιο γνωστός, φράξος, ανήκει στην ίδια οικογένεια με την ελιά (Oleaceae) και συναντάται σε πολλές χώρες τις Ευρώπης.
Είναι διαδεδομένο είδος στην περιοχή μας και είναι αρκετά εντυπωσιακό όταν ανθίζει (Απρίλιο με Μάιο).
Το ύψος του μπορεί να ξεπεράσει τα 15 μέτρα. Τα φύλλα του είναι σύνθετα λογχοειδή και αντίθετα μεταξύ τους. Τα λευκού χρώματος άνθη του βρίσκονται στις άκρες των ανθοφόρων βλαστών του και αποτελούνται από δύο στήμονες και τέσσερα στενά πέταλα.

Από μικρές τομές σε συγκεκριμένης ηλικίας δέντρα εξάγεται ένας χυμός γνωστός ως μάννα. Ο χυμός αυτός έχει καθαρτική δράση ενώ εξαιτίας της γλυκιάς του γεύσης χρησιμοποιείται και σαν γλυκαντική ουσία.
Στην περιοχή μας έχει βαφική χρήση δίνοντας ένα ωραίο μαύρο χρώμα.

Το ξύλο κάποιων ειδών του γένους Fraxinus (ash trees) χρησιμοποιείται για την κατασκευή ηλεκτρικών κιθαρών, τόξων και εργαλείων.

Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Ostrya carpinifolia SCOP.


Αρσενικός ίουλος
Βασίλειο: Plantae Άθροισμα: Angiosperms
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Fagales
Οικογένεια: Betulaceae
Γένος:Ostrya
Είδος: O. carpinifolia SCOP.

Άλλα ονόματα: European hop-hornbeam, Euroopanhumalapyökki, Charme houblon, Bois-de-fer, Hopfenbuche, Carpino nero. 




Scop.: Giovanni Antonio Scopoli (1723—1788) Τιρολέζος φυσικός και φυσιοδίφης.


Το είδος Ostrya carpinifolia είναι φυλλοβόλο δέντρο της οικογένειας Betulaceae.
Είναι εγγενές στη Νότια και Κεντρική Ευρώπη, Νοτιοδυτική και Ανατολική Ασία και Κεντρική και Βόρεια Αμερική.
 
Καρπός
 Είναι μόνοικο είδος. Ανθίζει Απρίλιο με Μάιο, και τα αναπαραγωγικά του όργανα είναι χαρακτηριστικά του γένους στο οποίο ανήκει.
Το ύψος του μπορεί να φτάσει και τα είκοσι μέτρα.
Το συναντάμε σε ημισκιερά και ευήλια μέρη με σχετική υγρασία, σε υψόμετρα από 300 έως 1.000 μέτρα (πολλές φορές και ψηλότερα).

Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Erica arborea L


Erica arborea L

Βασίλειο: Plantae
Άθροισμα: Angiosperms
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Ericales
Οικογένεια: Ericaceae
Γένος: Erica
Είδος: E. arborea L.




Άλλα ονόματα: ανοιξιάτικο ρείκι, Ασπρόρεικο,
Baumheide, Vepreja eriko, Эрика древовидная, Wrzosiec drzewiasty.







Το είδος Erica arborea L, ή ανοιξιάτικο ρείκι, όπως είναι πιο γνωστό στην Ελλάδα, ανήκει στην οικογένεια Ericaceae.
Η οικογένεια Ericaceae περιλαμβάνει πάνω από 4.000 είδη και 125 γένη.

Eίναι αειθαλής θάμνος, (ή μικρό δέντρο), το ύψος του οποίου μπορεί να ξεπεράσει τα 4 μέτρα, και τα άνθη του έχουν καμπανοειδές σχήμα και λευκό χρώμα.
Ανθίζει από το τέλος Φεβρουαρίου έως το τέλος Μαρτίου, και το συναντάμε συνηθέστερα στην περιοχή της Μεσογείου.
Erica arborea L.
Στην περιοχή μας είναι σχετικά σπάνιο, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι πολύ διαδεδομένο είδος.
Έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς σε διάφορες φαρμακευτικές χρήσεις και θεωρείται ότι έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Είναι μελισσοκομικό είδος.