Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ranunculaceae. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ranunculaceae. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Clematis flammula L. (αγράμπελη)


Βασίλειο:Plantae
Άθροισμα:Angiosperms
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη:Ranunculales
Οικογένεια:Ranunculaceae
Γένος:Clematis
Είδος: Clematis flammula L.








Clematis: Από την ελληνική λέξη κλιματίδα.
flammula: Υποκοριστικό της λατινικής λέξης Flamma (μικρή φωτιά).

Άλλα ονόματα: Χελιδρονιά, χαλαδρομιά, καλαμπελούδες, αμπελίδα, αγράμπελη, κληματσίδα, fragrant virgin's bower, fragrant clematis, Virgin's-Bower, Vidiella, Tuoksukärhö, Clématite flamme.
 

Η Clematis flammula, αγράμπελη ή χελιδρονιά, όπως είναι γνωστή στην Ήπειρο, είναι ένα πολύ διαδεδομένο αναρριχητικό φυτό της οικογένειας Ranunculaceae.
Τη συναντάμε ανθισμένη τον Ιούνιο, και είναι ενδημικό φυτό της Νότιας Ευρώπης και της Βορείου Αφρικής.
Τα πολυάριθμα λευκά της άνθη αναδύουν ένα δυνατό, γλυκό άρωμα, αρκετά χαρακτηριστικό.

Θεωρείται ζιζάνιο και αναρριχάται σχεδόν στα πάντα.
Μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τα πέντε μέτρα όταν βρίσκεται πάνω σε δέντρα. Λόγω αυτής της ιδιότητάς της, χρησιμοποιείται συχνά στην κηπουρική για κάλυψη φραχτών.
Όλο το φυτό είναι δηλητηριώδες και μπορεί να προκαλέσει ερεθισμούς στο δέρμα.
Η αγράμπελη είναι γνωστή από το ομώνυμο ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
 

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Anemone blanda Schott & Kotschy


Anemone blanda Schott & Kotschy




Βασίλειο:Plantae
Άθροισμα:Angiosperms
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη:Ranunculales
Οικογένεια:Ranunculaceae
Γένος:Anemone
Είδος:Anemone blanda Schott & Kotschy

 






 Heinrich Wilhelm Schott (1794 – 1865): Αυστριακός βοτανολόγος.
Theodor Kotschy (1813 – 1866): Αυστριακός βοτανολόγος και εξερευνητής.

 
Άλλα ονόματα: Balkan-Windröschenm, Blaues Windröschen, Balkan anemone, Greek Anemone, Greek thimbleweed, Grecian windflower or winter windflower, Anémone de Grèce, Ветреница нежная, Balkaninvuokko.


Anemone: Από το ελληνικό άνεμος.
Blanda: Ευχάριστο.



Η Anemone blanda είναι ενδημικό είδος της ανατολικής Μεσογείου και είναι γνωστή και ως ελληνική ανεμώνη ή βαλκανική ανεμώνη.

Ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae και στο γένος Anemone.
Στην οικογένεια Ranunculaceae ανήκουν πάνω από 1.800 είδη και 62 γένη, ενώ το γένος Anemone περιλαμβάνει 120 είδη.
Η Anemone blanda είναι πολυετής πόα με κονδυλώδη ρίζα και ανθίζει από τον Μάρτιο έως τον Απρίλιο.
Έχει πολυάριθμα γαλάζια πέταλα και κίτρινους στήμονες. Τα φύλλα του είναι πτεροσχιδή, σκούρου πράσινου χρώματος.
Χρησιμοποιείται ως καλλωπιστικό φυτό.

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Helleborus cyclophyllus Boiss




Βασίλειο:Plantae
Άθροισμα:Angiosperms
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη:Ranunculales
Οικογένεια:Ranunculaceae
Γένος:Helleborus
Είδος: H. cyclophyllus Boiss


Άλλα ονόματα: Σκάρφη, Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος

Pierre Edmond Boissier (1810-1885) ΄Ελβετός βοτανολόγος και μαθηματικός.


 
Ο Helleborus cyclophyllus είναι πιο γνωστός στην Ελλάδα ως σκάρφη και ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae. Πολυπληθή οικογένεια φυτών με πιο γνωστούς αντιπρόσωπους τα γένη Anemone (Ανεμώνες) και Ranunculus.
Το γένος Helleborus απαριθμεί 117 είδη (πηγή: The plant list). Ο Helleborus cyclophyllus συναντάται στην Ελλάδα, στη Βουλγαρία και στην Αλβανία, πολλές φορές από τα τέλη Δεκεμβρίου.
Έχει πολλές ομοιότητες με το είδος Helleborus odorus, μάλιστα στο Catalogue of Life γίνεται αναφορά για το είδος Helleborus odorus subsp. Cyclophyllus.
Είναι φυτό πολυετές, με ύψος έως 30εκ., με σύνθετα οδοντωτά φύλλα. Έχει σεπαλοειδές περιάνθιο, (περιγόνιο), με πέντε τέπαλα πρασινοκίτρινου χρώματος. 

Είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο και φυτρώνει σε σκιερά μέρη, δυο χαρακτηριστικά που το κάνουν ιδανικό σαν χειμωνιάτικο φυτό σε κήπους και παρτέρια.
Όλα τα μέρη του φυτού είναι δηλητηριώδη, και έχει χρησιμοποιηθεί σαν δηλητήριο από τα αρχαία χρόνια.
Παρόλα αυτά, είναι και γνωστό φαρμακευτικό φυτό από την αρχαιότητα.
Έχει ταυτιστεί με τον αρχαίο Έλληνα μάντη Μελάμποδα, ο οποίος λέγεται ότι θεράπευσε με Ελλέβορο τις κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου από δαιμονική μανία.
Στο παρελθόν έχει χρησιμοποιηθεί για την τόνωση της μνήμης, για την θεραπεία ψυχικών νοσημάτων και επιληψίας, και σε ασθένειες του δέρματος.
Στην περιοχή μας το χρησιμοποιούσαν παλιά για να νεκρώνουν τη ρίζα δοντιών που είχαν χαλάσει. 

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Delphinium peregrinum L.


Delphinium peregrinum L.


Βασίλειο: Plantae
Άθροισμα:Angiosperms
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη:Ranunculales
Οικογένεια:Ranunculaceae
Γένος: Delphinium

Είδος: D. peregrinum L



Delphinium : Από το δελφίνι, λόγω της ομοιότητας του σχήματος του.
Peregrinum : Ξενικό.

Άλλα ονόματα: Λιναρήθρα, λαγός.

 
Το Delphinium peregrinum L. ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae (ρανουγκουλίδες). Το γένος Delphinium περιλαμβάνει 365 είδη.
Το Delphinium peregrinum L. έχει πολύ χαρακτηριστικό λουλούδι σκούρου μωβ χρώματος, με μεγάλο πλήκτρο στο πίσω μέρος του άνθους και παλαμοσχιδή φύλλα.
Το συναντάμε ανθισμένο Ιούνιο και Ιούλιο.
Όλο το φυτό είναι δηλητηριώδες, περιέχει ομάδες αλκαλοειδών ως άμυνα ενάντια στους εχθρούς του.
Η τοξικότητα του φυτού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία του φυτού και το έδαφος.

Όλα τα είδη του γένους Delphinium χρησιμοποιούνται ως καλλωπιστικά φυτά.

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Ranunculus ficaria L. (μικρό χελιδώνιο)



Βασίλειο:Plantae
Άθροισμα:Angiosperms
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη:Ranunculales
Οικογένεια:Ranunculaceae
Γένος:Ranunculus
Είδος:ficaria


Συνώνυμα: Ficaria verna Huds, Ficaria grandiflora Robert.


Άλλα ονόματα: νεραγκούλα ή βατράχιον το συκώδες, ζωχαδόχορτο, σπορδακέλα, ζυγαδόχορτο, σφουρδάκλα, χελιδονόχορτο μικρό, lesser celandine, Pilewort, Foal Foot, Fig buttercup.



Το Ranunculus ficaria είναι ένα από τα πρώτα λουλούδια της άνοιξης, γι' αυτό λέγεται και “spring messenger” (αγγελιοφόρος της άνοιξης).
Η ανθοφορία του ξεκινά τον Φεβρουάριο και διαρκεί συχνά ως τον Μάιο.
Το όνομα του γένους Ranunculus βγαίνει από το λατινικό rana (είδος βάτραχου).
Το φυτό αναπτύσσεται από βολβούς, οι οποίοι λέγεται ότι μοιάζουν με τσαμπιά από σύκα (Ficus carica) εξού και το όνομα ficaria.

Είναι πολυετές φυτό με φύλλα καρδιόσχημα σκούρου πράσινου χρώματος με δερματώδη υφή.
Τα λουλούδια του είναι ακτινόμορφα με γυαλιστερή υφή. Όταν είναι νέα έχουν βαθύ κίτρινο χρώμα προς το πορτοκαλί, ενώ όταν ωριμάζουν γίνονται κίτρινα.
Έχει μόνο τρία σέπαλα και πολυάριθμα στενά πέταλα (εννιά ή και περισσότερα).
Στη βάση των πετάλων υπάρχουν μελιτοφόρα φύλλα που παράγουν νέκταρ, δέλεαρ για τις μέλισσες και για άλλα έντομα που γονιμοποιούν το φυτό.
Η άνθιση ξεκινάει τον Φεβρουάριο και πολλές φορές η θερμοκρασία είναι χαμηλή, γεγονός που εμποδίζει τα έντομα να πετάξουν και να γονιμοποιήσουν τα φυτά. Για τον λόγο αυτό, (για να εξασφαλιστεί η αναπαραγωγή), στο σημείο που τα ανώτερα φύλλα ενώνονται με τον βλαστό υπάρχουν μικρά ογκίδια, τα οποία είναι ικανά να παράξουν νέα φυτά. Μόλις πέσουν τα φύλλα απελευθερώνονται τα ογκίδια στο έδαφος εξασφαλίζοντας την διαιώνιση του είδους.

Περιέχει τανίνη, βιταμίνη C και την τοξίνη πρωτοανεμονίνη, που σε επαφή με το δέρμα μπορεί να προκαλέσει ερεθισμούς. Όταν αποξηράνουμε ή βράσουμε το φυτό η πρωτοανεμονίνη μετατρέπεται στην μη τοξική ανεμονίνη.

Παραδοσιακά χρησιμοποιείται για την θεραπεία των αιμορροΐδων (συνταγές για αλοιφές υπάρχουν σε πολλά ελληνικά ιστολόγια).
Σύμφωνα με το Δόγμα των Συνταγών τα φυτά που μοιάζουν με κάποιο μέρος του σώματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην θεραπεία αυτού του μέρους, έτσι η υποτιθέμενη ομοιότητα των βολβών με αιμορροΐδες το έκαναν κατάλληλο για την θεραπεία τους (ζωχαδόχορτο, Pilewort).
Χρησιμοποιείται και ως αντισπασμωδικό, αναλγητικό.
Πολλοί ξένοι λογοτέχνες το έχουν υμνήσει εμπνευσμένοι από την ομορφιά των άνθεων του.