Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Rosaceae. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Rosaceae. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Potentilla micrantha RAMOND ex DC.



Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Potentilla
Είδος: Potentilla micrantha RAMOND ex DC.




Ramond : Louis François Elisabeth Ramond de Carbonnière (1753 – 1827) Γάλλος βοτανολόγος.

 
Potentillla: Υποκοριστικό του δυνατός (potent).
Micrantha : Μικρά άνθη.

 
Άλλα ονόματα: Перстач дрібноквітковий,Kleinblütiges Fingerkraut, Pięciornik drobnokwiatowy, Späd fingerört, Keijunhanhikki, Potentille de Thuringe.


Η Potentilla micrantha είναι φυτό της οικογένειας Rosaceae.
Στην περιοχή μας η άνθισή του ξεκινά τον Μάρτιο, και το συναντάμε σε σκιερά μέρη με γόνιμο έδαφος.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Πικραμυγδαλιά (Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb var. amara (DC.) Buchheim)


Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons 
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Prunus
Είδος: Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb var. amara (DC.) Buchheim



Άλλα ονόματα: Πικραμυγδαλιά, Bitter Almond, Bittermandel, Bittere amandel, Amande amère, Mandorla amara, Горький миндаль, Acı badem, Almendra amara.

Η πικραμυγδαλιά, (Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb var. amara (DC.) Buchheim ), όπως και η κοινή αμυγδαλιά, ( Prunus dulcis (Mill.) D. A. Webb), ανήκουν στην ίδια οικογένεια (Rosaceae) με την τριανταφυλλιά.
Είναι μικρό δέντρο και ανθίζει στην περιοχή μας συνήθως μετά της 15 Μαρτίου.
Οι καρποί της είναι αρκετά μικρότεροι από την κοινή αμυγδαλιά, όπως και τα φύλλα της.


Μεταξύ άλλων ουσιών, το πικραμύγδαλο περιέχει το γλυκοσίδιο αμυγδαλίνη. Από αυτή την ουσία, με τη βοήθεια κάποιων ειδικών ενζύμων, παράγονται υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη.
H αμυγδαλίνη, επίσης, περιέχεται στα κουκούτσια του βερίκοκου, του ροδάκινου και του δαμάσκηνου, δέντρα τα οποία ανήκουν στο ίδιο γένος με την πικραμυγδαλιά.
Το υδροκυάνιο είναι δηλητηριώδης ουσία. H μέγιστη επιτρεπόμενη ημερήσια πρόσληψη από το στόμα είναι 0,6 mg, ενώ 0,6 - 1,5 mg θεωρείται θανατηφόρα δόση (πηγή: wikipedia).
Η βενζαλδεΰδη είναι επίσης δηλητηριώδης ουσία. Σύμφωνα με το wikipedia, για έναν ενήλικο άνθρωπο 70 κιλών, 50 ml θεωρείται θανατηφόρα δόση.
Παρόλα αυτά, σε μικρές δόσεις δεν θεωρείται επικίνδυνη και χρησιμοποιείται στις βιομηχανίες τροφίμων και καλλυντικών σαν αρωματική ουσία (άρωμα πικραμύγδαλου).
Το πικραμύγδαλο, και κυρίως το λάδι του, χρησιμοποιείται όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω στη βιομηχανία καλλυντικών και τροφίμων, και έχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Έχει αντιπυρετικές, ηρεμιστικές, αντιμικροβιακές, ανθελμινθικές, καθαρτικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες.
Φυσικά, με βάση τα παραπάνω, η χρήση του γίνεται σε συγκεκριμένες δόσεις και χρήσεις, πάντα με την συμβουλή κάποιου ειδικού.

Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Sorbus domestica L. (Σορβιά)


Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Sorbus
Είδος: Sorbus domestica L.








Άλλα ονόματα: Σορβιά, Service-tree, Oskoruša, Oskoruša, Vaelimeren pihlaja, Sorbier domestique, Speierling, Sorbo comune. rjabina domašnaja, рябина домашная,


Άλλο ένα είδος του γένους Sorbus και της οικογένειας Rosaceaeο είδος αυτό σε πολλές χώρες της Ευρώπης αλλά και στη χώρα μας, χαρακτηρίζεται ως σπάνιο.
Όπως και το Sorbus torminalis, το Sorbus domestica το συναντάμε σε μικρούς πληθυσμούς στο Πολύδροσο, σε μία και μοναδική θέση και σε πολύ κοντινή απόσταση το ένα είδος από το άλλο. Η ύπαρξη τοπωνυμίου με το όνομα Σορβιά, (σε άλλη θέση από το σημείο που το συναντάμε τώρα), δείχνει ότι κάποτε ήταν πιο εξαπλωμένο.
Δυστυχώς η ύπαρξη ζώων παραγωγής στην περιοχή εμποδίζει την εξάπλωσή του.


Είναι μακρόβιο δέντρο, ζει 300 με 400 χρόνια και έχει καταγραφεί η ύπαρξη ενός ατόμου 450 ετών στην Τσεχία.

Είναι φυλλοβόλο, με ύψος που μπορεί να ξεπεράσει τα είκοσι μέτρα.
Τα άνθη του έχουν πέντε λευκά πέταλα και πολυάριθμους στήμονες, και ο καρπός του έχει πρασινοκαφέ χρώμα.
Χρησιμοποιείται σαν καλλωπιστικό , και από τον καρπό του σε κάποιες χώρες παρασκευάζεται ένα είδος μηλίτη.

Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Agrimonia eupatoria L.


Agrimonia eupatoria L.


Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons 
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Agrimonia
Είδος: Agrimonia eupatoria L.


 












 Άλλα ονόματα: Αγριμόνιο, ασπροζάκι, φωνόχορτο, sticklewort, Almindelig Agermåne, Gemeiner Odermennig, Aigremoine eupatoire, Maarianverijuuri, Gewone agrimonie, Rzepik pospolity, Репешок обыкновенный.

 Agrimonia: Προέρχεται πιθανώς από τη λέξη άργεμα (λεύκωμα), διότι υπήρχε η πεποίθηση ότι το θεραπεύει. Σύμφωνα με μια άλλη άποψη προέρχεται από τις λέξεις αγρός και μένω.
Eupatoria: Από τον βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη ΣΤ΄ Ευπάτωρ (132 π.χ. - 63 π.χ).

 

Το αγριμόνιο ( Agrimonia eupatoria L.) είναι ένα πολύ γνωστό φαρμακευτικό φυτό της οικογένειας Rosaceae.

Είναι πολύ διαδεδομένο φυτό σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο, και ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.
Έχει πέντε κίτρινα πέταλα, πολυάριθμους στήμονες και πέντε σέπαλα.



  Όπως αναφέρθηκε, είναι φαρμακευτικό φυτό, γνωστό από τα αρχαία χρόνια.
Ο Διοσκουρίδης του έδωσε το όνομα ευπατόριο, προς τιμήν του Μιθριδάτη.
Περιέχει, μεταξύ πολλών άλλων, φλαβονειδή, τανίνες, τριτερπενοειδή γλυκοσίδια, διοξείδιο του πυριτίου, φαινόλικα οξέα.
Έχει χρησιμοποιηθεί για την τόνωση του πεπτικού συστήματος, την καταπολέμηση των κολικών, των πετρών της χοληδόχου, του διαβήτη και της ηπατίτιδας, τη ρύθμιση της λειτουργίας του ήπατος, αλλά και ως αντιβηχικό.
Είναι, επίσης, πολύ αποτελεσματικό για τη θεραπεία πληγών, μωλώπων, καθώς και τσιμπημάτων.

Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

Sorbus torminalis (L.) Crantz



Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Sorbus
Είδος: S. torminalis (L.) Crantz.






Άλλα ονόματα: Σορβιά, σουρβιά, Checkertree, wild servicetree, Etelänpihlaja, Sorbier alisier, Elsbeerbaum , sorbo torminale, rjabina glogovina.

Torminalis: Καλό για κολικούς (wikipedia)
Sorbus: Από το λατινικό sorbeo (ρουφάω)

 
Η Σορβιά, (Sorbus torminalis), όπως είναι πιο γνωστή στην Ελλάδα, είναι ένα αειθαλές δέντρο της οικογένειας Rosaceae (τριανταφυλλιά, αχλαδιά, κ.ά.).
Στην Ελλάδα το συναντάμε σε λίγες περιοχές, κυρίως στην Ήπειρο, τη Μακεδονία και τη Θράκη. Στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι πιο διαδεδομένο, ειδικά στη Βόρεια και Δυτική Ευρώπη.
Στο Πολύδροσο Θεσπρωτίας έχουν βρεθεί πολύ λίγα άτομα σε μια μόνο περιοχή, ενώ η ύπαρξη τοπωνυμίου με το όνομα Σορβιά φανερώνει ότι κάποτε ήταν πιο διαδεδομένο.
Έχει ύψος 10-25 μέτρα. Τα άνθη της έχουν πέντε λευκά πέταλα και είναι ερμαφρόδιτα. Τα φύλλα της έχουν πέντε έως εννιά λοβούς, και οι καρποί της έχουν ωοειδές σχήμα και καφεκόκκινο χρώμα.
Παραδοσιακά χρησιμοποιούταν για τη θεραπεία των κολικών, καθώς και για να δίνει άρωμα σε κάποιες μπύρες.
Σύμφωνα με το pfaf.org, οι καρποί του πιθανώς να περιέχουν υδροκυάνιο, (όπως και τα πικραμύγδαλα), το οποίο σε μικρές ποσότητες διεγείρει την αναπνοή και βελτιώνει την πέψη. Σε μεγαλύτερες ποσότητες όμως μπορεί να προκαλέσει και τον θάνατο.

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Crataegus monogyna JACQ.


Άνθη και φύλλα

Άθροισμα: Angiosperms
Βασίλειο: Plantae
Κλάση: Dicotyledons
Τάξη: Rosales
Οικογένεια: Rosaceae
Γένος: Crategus
Είδος: C. monogyna










 
Άλλα ονόματα: Κράταιγος, Τρικοκκιά, Μουρτζιά, Μπουρμπουτζελιά,Τσιατσιά, hawthorn, Arç blanc, Tylppöorapihlaja, Aubépine à un style, Eingriffliger Weissdorn, Espino majuelo.


Crataegus: Από την ελληνική λέξη κράτος.
Monogyna: Με ένα στύλο.

 
Ο Crataegus monogyna (κράταιγος ο μονογύνος), είναι ένα πολύ ενδιαφέρον αγκαθωτό, φυλλοβόλο δέντρο της οικογένειας Rosaceae.
 Στην ίδια οικογένεια ανήκουν πολύ γνωστά είδη, όπως η φράουλα, η αμυγδαλιά, η κυδωνιά, η αχλαδιά, η τριανταφυλλιά και πολλά άλλα.
Στην περιοχή μας το ξέρουμε ως Μουρτζιά και είναι ένα μικρό δέντρο, το ύψος του οποίου κυμαίνεται από 5 έως 10 μέτρα.
Ανθίζει συνήθως τον Απρίλιο με Μάιο, με άφθονα λευκά άνθη, δίνοντάς μας ένα πολύ όμορφο θέαμα την περίοδο αυτή.
 
Φλοιός
Τα άνθη του έχουν πέντε πέταλα, πολυάριθμους πολύχρωμους στήμονες και έναν στύλο, όπως δηλώνει και το όνομά του ( monogyna).
Στο ίδιο δέντρο βρίσκουμε αρσενικά και θηλυκά άνθη, και η γονιμοποίησή του γίνεται με έντομα.
Τα φύλλα του έχουν 3-5 λοβούς και είναι γυαλιστερά με σκούρο πράσινο χρώμα.
Καρποφορεί τον Σεπτέμβριο, δίνοντας μικρούς στρογγυλούς κόκκινους καρπούς. Οι καρποί αυτοί αποτελούν καλή τροφή για διάφορα είδη πουλιών, που διασπείρουν έτσι τους σπόρους του δέντρου σε μεγάλες αποστάσεις, μέσω τον κοπράνων τους.
Είναι δέντρο που ζει πολλά χρόνια, μπορεί να φθάσει και να ξεπεράσει τα 200 χρόνια.
Καρπός
Τα είδη του γένους Crataegus είναι πολύ γνωστά για τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες από τα αρχαία χρόνια.
Είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα, κυρίως για τις καρδιοτονωτικές του ιδιότητες.
Βελτιώνει τη ροή του αίματος ενισχύοντας την καρδιά, παράλληλα
ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση, ανεβάζοντας τη χαμηλή και κατεβάζοντας την υψηλή πίεση.
Είναι χρήσιμο για περιπτώσεις ταχυκαρδίας και αρυθμίας.
Έχει αντιοξειδωτικές, αντιπυρετικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητες, και θεωρείται ότι μειώνει την ποσότητα της χοληστερόλης.
Περιέχει βιοφλαβονοειδή, βιταμίνη C, τανίνες, σαπωνίνες και πολλά άλλα.
Χρήσιμα μέρη είναι κυρίως τα άνθη και οι καρποί του, αλλά και η φλούδα του σαν αντιπυρετικό.
Το ξύλο του είναι σκληρό και χρησιμοποιείται στην ξυλογλυπτική.
Το βρίσκουμε και σαν καλλωπιστικό είδος σε φράχτες και άκρες κήπων.